Κόλλες για Εφαρμογή Επικάλυψης
Πολλές αυτοκόλλητες επιστρώσεις έχουν σχεδιαστεί κατά παραγγελία για την επίλυση απεριόριστων προκλήσεων εφαρμογής. Ο τύπος και η τεχνική της επίστρωσης επιλέγονται προσεκτικά, συχνά μέσω εκτεταμένων δοκιμών και σφαλμάτων, για να παρέχουν βέλτιστα αποτελέσματα. Οι έμπειροι βαφείς πρέπει να λαμβάνουν υπόψη μια μεγάλη ποικιλία μεταβλητών και προτιμήσεων των πελατών πριν επιλέξουν και δοκιμάσουν μια λύση. Οι αυτοκόλλητες επικαλύψεις είναι κοινές και χρησιμοποιούνται παγκοσμίως σε πολλές λειτουργίες. Το βινύλιο μπορεί να επικαλυφθεί με κόλλες ευαίσθητες στην πίεση για χρήση σε σήμανση, γραφικά τοίχου ή διακοσμητικά περιτυλίγματα. Τα παρεμβύσματα και οι δακτύλιοι "O" μπορούν να επικαλυφθούν με κόλλα, ώστε να μπορούν να στερεωθούν μόνιμα σε διάφορα προϊόντα και εξοπλισμό. Οι αυτοκόλλητες επικαλύψεις εφαρμόζονται σε υφάσματα και μη υφασμένα υλικά, ώστε να μπορούν να πλαστικοποιηθούν σε σκληρά υποστρώματα και να παρέχουν ένα μαλακό, προστατευτικό φινίρισμα για να ασφαλίζει το φορτίο κατά τη μεταφορά.
Μεταβλητές
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν την επιλογή μιας βιώσιμης λύσης συγκολλητικής επίστρωσης:
Τα υποστρώματα είναι συχνά υλικά όπως χαρτί, επενδύσεις τοίχων, κυματοειδές πλαστικό, μεμβράνες και αλουμινόχαρτα. Το καθένα έχει τα δικά του μοναδικά χαρακτηριστικά, όπως πορώδες, αντοχή σε εφελκυσμό και χημική αντοχή.
Οι επενδύσεις απελευθέρωσης εφαρμόζονται για την προστασία της κόλλας από επαφή και μόλυνση πριν από την εφαρμογή. Οι επενδύσεις μπορούν να κατασκευαστούν από μια ποικιλία υλικών και να λειτουργούν σε συνδυασμό με την αυτοκόλλητη επίστρωση για τον έλεγχο της αντοχής στο ξεφλούδισμα.
Η επιφάνεια εφαρμογής μπορεί να είναι τοίχος από σκυρόδεμα, δάπεδο με μοκέτα, πόρτα οχήματος, παράθυρο, ανθρώπινο δέρμα ή πολλά άλλα. Το μακιγιάζ αυτών των επιφανειών πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά την επιλογή/ανάπτυξη της σωστής χημείας.
Περιβαλλοντικές συνθήκες όπως ακραίες θερμοκρασίες, υγρασία, άμεσο ή έμμεσο ηλιακό φως, έκθεση σε χημικές ουσίες, χρήση σε εσωτερικούς/εξωτερικούς χώρους κ.λπ. θα έχουν κάποιο αντίκτυπο στην πρόσφυση και την ανθεκτικότητα.
Οι πράσινες πρωτοβουλίες ενδέχεται να καθορίσουν την επιλογή συγκολλητικών με βάση το γαλάκτωμα (με βάση το νερό) έναντι των κόλλων διαλύτη (χημικής βάσης).
Άλλοι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη είναι η συμβατότητα μεταξύ της αυτοκόλλητης επίστρωσης και μιας λειτουργικής άνω επίστρωσης, ο τύπος του εκτυπωτή/μελάνης που χρησιμοποιείται και οι συνθήκες αποθήκευσης.
Χημεία
Υπάρχουν πολυάριθμες επιλογές χημείας που είναι διαθέσιμες στην αγορά. Μερικές φορές, αυτές οι χημικές ουσίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν χωρίς τροποποίηση. Σε πολλές περιπτώσεις, τροποποιούνται με πρόσθετα για τη βελτιστοποίηση της απόδοσής τους.
Τα επιφανειοδραστικά μειώνουν την επιφανειακή τάση για να βελτιώσουν τη ρεολογία της κόλλας. Αυτό επιτρέπει στην κόλλα να ρέει καλύτερα και να επικαλύπτεται πιο ομοιόμορφα.
Μπορούν να προστεθούν αντιαφριστικά για να μειωθεί ή να εξαλειφθεί η πιθανότητα εμφάνισης φυσαλίδων αέρα μέσα στην επικάλυψη.
Μπορούν να προστεθούν αρώματα για εφαρμογές όπου η μυρωδιά της κόλλας ελέγχεται εξονυχιστικά. Τα καλλυντικά προϊόντα που κολλάνε στο δέρμα απαιτούν μερικές φορές «αρωματική» κόλλα.
Μέθοδοι
Υπάρχουν πολλοί τύποι επιστρώσεων και μέθοδοι επίστρωσης. Οι βασικές απαιτήσεις περιλαμβάνουν την επιλογή ενός επιστρώματος που μπορεί να χωρέσει το μέγεθος και το βάρος του ιστού (ρολό πρώτης ύλης). Οι υπερσύγχρονες επιστρώσεις έχουν συνήθως ανώτερους ελέγχους ταχύτητας και τάσης που είναι απαραίτητοι για το χειρισμό μιας ποικιλίας υποστρωμάτων. Ο ακριβής έλεγχος της τάσης είναι κρίσιμος όταν εφαρμόζονται επιστρώσεις σε λεπτότερα υλικά όπως μεμβράνες και φύλλα. Η επιλογή Coater εξαρτάται από πολύ περισσότερα από τη φυσική κατάσταση. Μπορούν να εφαρμοστούν διαφορετικές μέθοδοι επίστρωσης ανάλογα με το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα:
Η επίστρωση Gravure χρησιμοποιεί εγχάρακτους κυλίνδρους που εφαρμόζουν μια συγκεκριμένη ποσότητα επίστρωσης στον ιστό ανάλογα με τον εγχάρακτο όγκο τους και τα χαρακτηριστικά του ρευστού επικάλυψης. Οι κύλινδροι είναι δοσομετρημένοι με μια λεπίδα που επιτρέπει στο χρήστη να εφαρμόζει ακριβή και σταθερά βάρη επίστρωσης σε όλο τον ιστό. Οι επιστρώσεις με γκραβούρα χρησιμοποιούνται συχνότερα για την εφαρμογή λεπτότερων επιστρώσεων σε έναν ιστό. Οι επιστρώσεις με γκραβούρα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για επίστρωση πλήρους ιστού ή επίστρωση σχεδίων.
Η αντίστροφη επίστρωση ρολού ενσωματώνει ένα ρολό παραλαβής που είναι μερικώς βυθισμένο σε ένα δοχείο επικάλυψης. Το υγρό επικάλυψης εφαρμόζεται στο ρολό παραλαβής που, με τη σειρά του, εφαρμόζει τη χημεία σε ένα ρολό απλικατέρ. Το ρολό απλικατέρ εφαρμόζει το υγρό επίστρωσης στον ιστό. Το βάρος της επίστρωσης ελέγχεται από τις ταχύτητες του κυλίνδρου και το διάκενο μεταξύ του κυλίνδρου εφαρμογής και του κυλίνδρου συλλογής. Ένα τρίτο ρολό, το εφεδρικό ρολό, εμπλέκει τον ιστό στο ρολό εφαρμογής και επίσης ελέγχει το πλάτος της επίστρωσης. Αυτή η μέθοδος επίστρωσης χρησιμοποιείται συχνότερα για την εφαρμογή μεσαίων έως βαρέων βαρών επίστρωσης στον ιστό.
Η επίστρωση Deepmaterial χρησιμοποιεί είτε μια χαραγμένη ράβδο είτε μια τυλιγμένη ράβδο για να μετρήσει την περίσσεια επικάλυψης που έχει εφαρμοστεί στον ιστό μέσω ενός κυλίνδρου εφαρμογής ή απευθείας έξω από ένα ταψί. Όσο μεγαλύτερα είναι τα χαραγμένα ή τυλιγμένα κενά στη ράβδο, τόσο παχύτερο ή βαρύτερο είναι το βάρος επίστρωσης που εφαρμόζεται στον ιστό. Αυτός ο τύπος επίστρωσης προσφέρει τη δυνατότητα να κάνει ένα ευρύ φάσμα βαρών επίστρωσης και είναι πολύ ευέλικτο όταν πρόκειται για τα χαρακτηριστικά των χρησιμοποιούμενων χημικών επικαλύψεων.
Η επίστρωση Deepmaterial χρησιμοποιείται συχνότερα για την εφαρμογή μιας πολύ λεπτής επίστρωσης σε έναν ιστό. Ένα δοσομετρημένο ρολό εφαρμόζει την επίστρωση στον ιστό. Τα βάρη του παλτού συνήθως ελέγχονται από την ταχύτητα του ρολού. Αυτός ο τύπος επίστρωσης χρησιμοποιείται πολύ συχνά για την προσθήκη υγρασίας πίσω σε έναν ιστό, ειδικά σε χαρτιά, για τον έλεγχο της κατσαρώματος του τελικού προϊόντος.
Στην επίστρωση Deepmaterial, ο ιστός έχει μια περίσσεια ποσότητας υγρού επικάλυψης που εφαρμόζεται στην επιφάνεια. Ένα μαχαίρι βρίσκεται ακριβώς πάνω στην επιφάνεια του ιστού με ένα συγκεκριμένο κενό που απομακρύνει την περίσσεια υγρού επικάλυψης. Αυτό το κενό ελέγχει το βάρος της επίστρωσης. Σε μια παρόμοια τεχνική που ονομάζεται επίστρωση Air Knife, αντί για λεπίδα χάλυβα ή πολυμερούς, χρησιμοποιείται ένα εστιασμένο ρεύμα προσκρούσεως αέρα για τη μέτρηση της περίσσειας υγρού επικάλυψης από την επιφάνεια του ιστού. Το βάρος της επίστρωσης ελέγχεται ρυθμίζοντας την ταχύτητα του αέρα που προσκρούει και την απόσταση του διακένου πρόσκρουσης από την επιφάνεια του ιστού.
Η μέθοδος επίστρωσης Slot Die αντλεί το υγρό επικάλυψης μέσω ενός επεξεργασμένου κενού σε μια μήτρα και στην επιφάνεια του ιστού. Το βάρος της επίστρωσης ελέγχεται αλλάζοντας την ποσότητα ροής μέσω της μήτρας ή το πάχος του διακένου στη μήτρα. Αυτή η μέθοδος επίστρωσης χρησιμοποιείται όταν απαιτείται ακριβής έλεγχος βάρους και συνοχής επίστρωσης.
Η επίστρωση εμβάπτισης αναφέρεται μερικές φορές ως "επικάλυψη εμβάπτισης". Ο ιστός βυθίζεται ή βυθίζεται σε ταψί ή δεξαμενή που περιέχει το υγρό επικάλυψης. Ο ιστός στη συνέχεια διέρχεται από δύο κυλίνδρους που μετρούν την περίσσεια επικάλυψης από τον ιστό. Το βάρος της επίστρωσης ελέγχεται από το κενό μεταξύ των δύο κυλίνδρων και την ταχύτητα περιστροφής των κυλίνδρων. Αυτή η μέθοδος επικάλυψης χρησιμοποιείται συχνά όταν απαιτείται κορεσμός της χημείας της επικάλυψης στον ιστό.
Η επίστρωση κουρτινών χρησιμοποιεί μια κεφαλή επίστρωσης με ακριβείς σχισμές που δημιουργεί μια κουρτίνα χημείας επίστρωσης που πέφτει πάνω στον ιστό ταξιδεύοντας κάθετα προς το ρευστό επίστρωσης που πέφτει. Αυτός ο τύπος επίστρωσης χρησιμοποιείται όταν απαιτούνται ακριβή βάρη επίστρωσης και είναι επίσης χρήσιμος για την εφαρμογή πολλαπλών υγρών στρωμάτων υγρού επικάλυψης στον ιστό. Αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση πολλαπλών σχισμών σε μία κεφαλή επίστρωσης, η καθεμία με ξεχωριστά υγρά επικάλυψης που ρέουν μέσα από αυτές.
Τελειώνοντας
Τώρα που έχει σχεδιαστεί η χημεία και έχει ενεργοποιηθεί η μέθοδος επίστρωσης, το στέγνωμα είναι το επόμενο μέρος της διαδικασίας. Τα περισσότερα επιστρώματα διαθέτουν φούρνους σε σειρά σχεδιασμένους για να στεγνώνουν ή να σκληραίνουν την κόλλα. Η θερμοκρασία, η ταχύτητα και το μήκος του φούρνου λαμβάνονται υπόψη κατά τη βελτιστοποίηση της διαδικασίας στεγνώματος. Η υπέρυθρη θερμότητα εφαρμόζεται σε φούρνους επίπλευσης αέρα για ομοιόμορφη κάλυψη χωρίς επαφή με τον ιστό. Ο τύπος της επένδυσης, η κόλλα, η υγρασία και η θερμοκρασία περιβάλλοντος έχουν κάποια επίδραση στη διαδικασία ξήρανσης. Οι χρόνοι και οι ταχύτητες στεγνώματος προσαρμόζονται συχνά κατά τη δοκιμαστική διαδικασία. Οι αυτοκόλλητες επικαλύψεις εφαρμόζονται αρχικά στην επένδυση αντί απευθείας στο υπόστρωμα. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται επικάλυψη μεταφοράς. Όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία ξήρανσης, το υπόστρωμα στη συνέχεια ελασματοποιείται στην κόλλα/επένδυση για να παραχθεί το τελικό προϊόν.
Η διαδικασία για την ανάπτυξη αυτοκόλλητων επιστρώσεων ξεκινά με μια ιδέα. Από εκεί, δημιουργείται ένα σχέδιο πειραμάτων (DoE) ως οδικός χάρτης προς την επιτυχία. Συχνά, απαιτούνται πολλαπλές δοκιμές για την τελειοποίηση της χημείας και της εφαρμογής αυτής της χημείας. Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια εξαιρετικά σχεδιασμένη λύση σχεδιασμένη για επιτυχία.
Η Deepmaterial κατασκευάζει ειδικές επιστρώσεις για χρήση σε προηγμένες τεχνολογικές εφαρμογές. Τα συστήματά μας διαθέτουν προστασία έναντι υγρασίας, χημικών, τριβής, θερμικού κύκλου, υψηλών θερμοκρασιών, μηχανικών κραδασμών κ.λπ. Είναι 100% αντιδραστικά και δεν περιέχουν διαλύτες ή αραιωτικά. Διατίθενται επιστρώσεις εξαιρετικά χαμηλού ιξώδους για περιορισμένους χώρους.
